De twee centrale atria zijn verruimd, waardoor er meer natuurlijk licht het gebouw kan binnenvallen, ten gunste van zowel voetgangers als andere verkeersdeelnemers. Gebruikmakend van de adembenemende locatie gaat Window een theatrale dialoog aan met zijn omgeving door de wandelpromenade te herdefiniëren als een theaterpubliek en de golvende glazen gevel als podiumgordijn.
In de nieuwe gevel is een patroon van telkens drie gedeelten met elegante bekleding afgewisseld door twee gedeelten die lijken samen te vouwen, waardoor verticale vouwen van verschillende diepten ontstaan.
Window, die in de volksmond al de “toren op zijn zijkant” wordt genoemd, heeft het strak horizontale karakter van het oorspronkelijke gebouw, dat een sterk contrast vormt met zijn meer verticaal overhellende buren, behouden.
